پایان نامه: ارایه ی یک الگوریتم مقیاسپذیر آگاه از بارکاری جهت زمانبندی ماشینهای مجازی |
فهرست مطالب
فصل 1: مقدمه و كلیات تحقیق 1
1-1- مقدمه.. 2
1-2- اهداف.. 3
1-3- ساختار پایاننامه.. 3
فصل 2: مجازیسازی و پردازش ابری 5
2-1- مقدمه.. 6
2-2- تعریف مجازیسازی.. 6
2-3- تاریخچهی مجازیسازی.. 7
2-4- ناظر ماشین مجازی.. 8
2-5- کاربردهای مجازیسازی.. 9
2-5-1- جعبهی شنی … 9
2-5-2- محیطهای اجرایی چندگانه… 9
2-5-3- سختافزار مجازی… 9
2-5-4- سیستمعاملهای چندگانه همزمان… 9
2-5-5- اشکالزدایی… 10
2-5-6- مهاجرت نرمافزار… 10
2-5-7- بستهی پیشنصب مجازی… 10
2-5-8- تجمیع كارگزار… 10
2-6- سطوح مختلف مجازیسازی.. 14
2-6-1- معماری یک سیستم قابل مجازی سازی… 14
2-6-2- مجازیسازی در سطح معماری مجموعه دستور… 18
2-6-3- مجازیسازی در سطح انتزاع سختافزار… 19
2-6-4- مجازیسازی در سطح سیستمعامل… 24
2-6-5- مجازیسازی در سطح برنامهی کاربردی… 26
2-6-6- مجازیسازی در سطح کتابخانه… 29
2-7- پردازش ابری.. 30
2-7-1- تاریخچه… 30
2-7-2- مزایای اقتصادی ابر… 31
2-7-3- انواع ابر پردازشی… 32
فصل 3: تحقیقات مرتبط 33
3-1- مقدمه.. 34
3-2- رویكردهای متفاوت به زمانبندی ماشینهای مجازی.. 34
3-2-1- مزایا و معایب رویکردهای زمانبندی ماشینهای مجازی 36
فصل 4: الگوریتم DVMS 37
4-1- مقدمه.. 38
4-2- ملاحظات زمانبندی در یک محیط پردازش ابری.. 38
4-2-1- کارایی… 38
4-2-2- هزینه… 38
4-2-3- همجواری… 39
4-2-4- قابلیت اعتماد و دسترسپذیری مستمر… 39
4-3- چالشهای زمانبندی.. 39
4-4- الگوریتم ارائه شده برای زمانبندی ماشینهای مجازی 39
4-4-1- نگاشت مسالهی زمانبندی به مسالهی کوله پشتی… 40
4-4-2- مدل سیستم… 40
4-4-3- فرمولبندی مساله… 40
4-4-4- الگوریتم DVMS.. 42
4-4-5- قضیه… 45
4-4-6- بررسی پیچیدگی زمانی الگوریتم:… 47
4-4-7- پیچیدگی فضایی الگوریتم:… 48
فصل 5: ارزیابی الگوریتم ارائه شده 49
5-1- مقدمه.. 50
5-2- شرایط و محدودیتهای ارزیابی.. 50
5-2-1- مشخصات سختافزاری و نرمافزاری محیط ارزیابی… 51
5-3- فرضها و تعریفها.. 51
5-4- بررسی زمان اجرای الگوریتم.. 52
5-4-1- تعداد ماشینهای فیزیکی ثابت، تعداد ماشینهای مجازی متغیر 52
5-4-2- تعداد ماشینهای مجازی ثابت، تعداد ماشینهای فیزیکی متغیر 55
5-5- مقایسه الگوریتم DVMS با دو الگوریتم پایه.. 56
5-5-1- الگوریتم تصادفی… 57
5-5-2- الگوریتم توازن بار… 57
5-5-3- روش مقایسه الگوریتم DVMS با الگوریتم تصادفی و چرخشی 57
فصل 6: نتیجهگیری و كارهای آینده 61
6-1- نتیجهگیری.. 62
6-2- کارهای آینده.. 62
منابع 64
فهرست شكلها
شکل (1-1) ساختار پایاننامه.. 4
شکل (2-1) ناظر ماشین مجازی و ماشینهای مجازی.. 8
شکل (2-2) تجمیع كارگزارها.. 11
شکل (2-3) مشكل مقیاسپذیری تجمیع كارگزارها.. 13
شکل (2-4) سطوح انتزاعی مجازیسازی.. 16
شکل (2-5) ساختار ماشین مجازی مستقل.. 21
شکل (2-6) ساختار ماشین مجازی میزبانی.. 22
شکل (2-7) معماری VMware Workstation. 23
شکل (2-8) معماری VMware ESX.. 24
شکل (2-9) یک ماشین با دو jail 26
شکل (4-1) شبهكد الگوریتم DVMS. 42
شکل (4-2) فاز دوم از بخش اول الگوریتم.. 44
شکل (4-3) بخش دوم الگوریتم DVMS. 45
شکل (4-4) شبه كد محاسبهی تداخل دو به دوی ماشینهای مجازی 47
شکل (4-5) شبهكد تداخل بین ماشینهای زمانبندی شده و ماشینهای زمانبندی نشده.. 48
شکل (5-1) نتیجهی آزمایش شماره 1.. 53
شکل (5-2) نتیجهی آزمایش شماره 2.. 53
شکل (5-3) نمودار تلفیقی دو آزمایش 1و2.. 54
شکل (5-4) نتیجهی آزمایش شماره 3 و4.. 55
شکل (5-5) نتیجهی زمانبندی 100 ماشین مجازی.. 56
شکل (5-6) مقایسهی زمان اجرای ماشینهای مجازی در سه الگوریتم مورد آزمایش.. 58
شکل (5-7) مقایسهی زمان اجرای سه الگوریتم مورد آزمایش.. 59
شکل (5-8) مقایسهی زمان اجرای ماشینهای مجازی در سه الگوریتم مورد آزمایش بدون زمان اجرای الگوریتم.. 59
شکل (5-9) مقایسهی میزان تداخل ماشینهای مجازی در سه الگوریتم مورد آزمایش.. 60
شکل (5-10) مقایسهی نسبت تجمیع سه الگوریتم مورد آزمایش با توجه به تعداد ماشینهای مجازی.. 60
فهرست جدولها
جدول (2-1) بهرهوری كارگزارها.. 11
جدول (5-1) مشخصات بستر سختافزاری مورد استفاده در آزمایشها 51
- مقدمه و كلیات تحقیق
- مقدمه
فناوری مجازیسازی به عنوان یک رکن اساسی در سیستمهای مبتنی بر پردازش ابری[1] و مراکز داده [2]مورد توجه ویژه میباشد. مفهوم مجازیسازی دارای قدمتی طولانی در دنیای رایانه است و سرآغاز آن به دهه 60 میلادی، برای استفادهی بهینه از توان رایانههای بزرگ[3] میرسد. با ظهور رایانههای شخصی ارزان قیمت این فناوری به فراموشی سپرده شد، ولی در آغاز قرن جاری به مدد پیشرفتهای قابل توجه در ساخت رایانههای توانمند، شبکههای با پهنای باند بالا و ابزارهای ذخیرهسازی مدرن این فناوری امکان ظهور مجدد یافته است. استفادهی بهینه از منابع کارگزارها[4] با تجمیع[5] سرویسها بر تعداد ماشین سختافزاری کمتر، کاهش هزینه های زیرساخت مانند مصرف برق و خنککنندگی، مدیریت بهتر و آسانتر كارگزارها، امکان مهاجرت[6] ماشینهای مجازی در حال اجرا به میزبانهای فیزیکی دیگر، ایجاد محیطهای سازگار با نرمافزارهای قدیمی، ایجاد محیطهای اجرایی[7] مجزا جهت نرمافزارهای نامطمئن[8] و یا تست و عیبیابی نرمافزارهای جدید از علتهای مورد توجه قرار گرفتن این فناوری میباشند. هسته اصلی محیط مجازی، یک میزبان نرمافزاری به نام ناظر ماشین مجازی[9] است. وظیفهی اصلی ناظر ماشین مجازی ایجاد و مدیریت منابع محیطهای اجرایی است. از آنجا که منابع موجود، محدود و مشترک میباشند، رقابت بر سر استفاده از آنها باعث ایجاد پدیدهای به نام تداخل بار کاری[10] میشود که تاثیر قابل توجهی بر کاهش کارایی ماشینهای مجازی میگذارد. در این میان نقش کلیدی ناظر ماشین مجازی این است که منابع موجود را به گونهای تسهیم[11] و زمانبندی نماید که کارایی ماشینهای مجازی تحت تاثیر قرار نگیرد.
معمولا زمان اجرای یک برنامه بر روی یک ماشین مجازی طولانیتر از زمان اجرای آن بر روی یک ماشین فیزیكی میباشد که علت اصلی آن سربار ناشی از مجازیسازی و تداخل بارهای کاری است. از این رو ارایهی الگوریتمهایی با رویکرد کاهش تداخل بار کاری میتواند نقش بارزی در کاهش زمان اجرای برنامههای اجرایی در محیطهای مجازی شود. از سویی دیگر با توجه به تنوع و تعدد میزبانهای سختافزاری در محیط پردازش ابری، مقیاسپذیری به عنوان یک مشخصهی کلیدی در الگوریتمهای ارائه شده میبایست مورد توجه ویژه قرار گیرد.
- اهداف
در این پایان نامه سعی بر آن است كه با توجه به اثر منفی پدیدهی تداخل بار کاری بر زمان اجرای ماشینهای مجازی یک الگوریتم زمانبندی با رویکرد کاهش تداخل بار کاری ارائه شود که علاوه بر کاهش زمان اجرا، مقیاسپذیر نیز بوده و قابل اجرا بر روی ابرهای معمول امروزی باشد. بنابراین با بررسی فناوری مجازیسازی و اثر تداخل بار کاری، سعی در ارائه الگوریتمی جهت زمانبندی ماشینهای مجازی با رویکرد کاهش تداخل بار کاری خواهیم نمود.
- ساختار پایاننامه
مطالب مندرج در این پایاننامه، همان طور که در شكل (1-1) نشان داده شده است، به صورت زیر سازماندهی شدهاند: فصل دوم به بررسی پیشینهی مجازیسازی و سیستمهای پردازش ابری میپردازد. این فصل در ادامه گذری بر مفهوم زمانبندی و پدیدهی تداخل بار کاری دارد. فصل سوم تحقیقات مرتبط در زمینهی زمانبندی ماشینهای مجازی مورد بررسی قرار خواهد داد. در فصل چهارم ضمن فرموله کردن مسالهی زمانبندی ماشینهای مجازی با رویکرد تداخل بار کاری، الگوریتمی با همین رویکرد ارائه میشود. در فصل پنجم راهکار ارائه شده ارزیابی گردیده، کارایی، بهبودها و یا مشکلات آن را بیان خواهد شد. در نهایت در فصل ششم به نتیجهگیری از کل بحث در خصوص رویکرد کاهش تداخل بار کاری در زمانبندی ماشینهای مجازی و نیز کارهای آینده قابل انجام در ادامهی این پایاننامه پرداخته خواهد شد.
- ساختار پایاننامه
[1] Cloud Computing
[2] Data Center
[3] Mainframe
[4] Server
[5] Consolidation
[6] Migration
فرم در حال بارگذاری ...
[دوشنبه 1399-10-01] [ 07:17:00 ب.ظ ]
|